Pracownicze Plany Kapitałowe to prywatny i dobrowolny system długoterminowego oszczędzania. Oszczędności budowane są wspólnie przez pracowników, pracodawców oraz państwo.

Pracodawca, w porozumieniu z zakładową organizacją związkową działającą u niego (a w razie jej braku z reprezentacją osób zatrudnionych wyłonioną w trybie u niego przyjętym), wybierze instytucję finansową, która utworzy prywatne rachunki PPK dla pracowników. Rachunki będą zasilane wpłatami pracownika i pracodawcy oraz wpłatą powitalną i dopłatami rocznymi od państwa. Wpłaty pracownika oraz pracodawcy będą naliczane procentowo od wysokości wynagrodzenia. Państwo z kolei będzie przekazywać ustalone kwoty (po spełnieniu odpowiednich warunków) – niezależne od dochodów pracownika. Gromadzone na rachunkach środki będą lokowane w fundusze z uwzględnieniem wieku danego uczestnika PPK – tzw. fundusze zdefiniowanej daty.

Do PPK może Cię zapisać tylko Twój pracodawca. Przepisy przewidują stopniowe (co 6 miesięcy) włączanie kolejnych grup podmiotów zatrudniających do PPK. Od 1 lipca 2019 r. do 1 stycznia 2021 r. do utworzenia PPK zobowiązane będą kolejne grupy przedsiębiorstw – od największych po najmniejsze. Etapy wprowadzania przepisów w życie:

• •    od 1 lipca 2019 r. – podmioty zatrudniające co najmniej 250 osób zatrudnionych (według stanu na 31 grudnia 2018 r.);

• •    od 1 stycznia 2020 r. – podmioty zatrudniające co najmniej 50 osób zatrudnionych (według stanu na 30 czerwca 2019 r.);

• •    od 1 lipca 2020 r. – podmioty zatrudniające co najmniej 20 osób zatrudnionych (według stanu na 31 grudnia 2019 r.);

• •    od 1 stycznia 2021 r. – pozostałe podmioty zatrudniające oraz jednostki sektora finansów publicznych (bez względu na stan zatrudnienia).

Uwaga! Jeśli dany podmiot zatrudniający należy do grupy kapitałowej, to może on przystąpić do PPK w terminie, który obowiązuje największy podmiot z grupy (czyli z największą liczbą osób zatrudnionych).
 

Dzięki PPK pracujący zyskają dodatkowe oszczędności emerytalne do wykorzystania po ukończeniu 60. roku życia. Jeśli pracownik poczeka z ich wypłatą do czasu przejścia na emeryturę stanowić one mogą znaczące uzupełnienie (zwłaszcza przy długoletnim oszczędzaniu) otrzymywanego świadczenia np. z ZUS. Warto to mieć na uwadze, zwłaszcza że świadczenia emerytalne - jak ostrzegają eksperci - nie będą w stanie zapewnić utrzymania na poziomie, do którego osoby pracujące przyzwyczaiły się w okresie aktywności zawodowej. 
Dodatkowo, co ważne, PPK pomogą przyspieszyć inwestycje i wzrost gospodarczy z korzyścią dla wszystkich pracowników i pracodawców.

Nie, ustawa o PPK nie dotyczy systemu emerytalnego i nie wprowadza w nim zmian, a jedynie poszerza dostępne możliwości oszczędzania. PPK stanowią bowiem kolejny dobrowolny i prywatny sposób oszczędzania. Pracownik może – ale nie musi – z nich skorzystać i od jego woli zależy to, czy pracodawca będzie odprowadzał środki na prowadzony dla niego rachunek PPK.

Samodzielnie nie. Wyboru instytucji finansowej dokonuje pracodawca w porozumieniu z zakładową organizacją związkową lub - jeżeli taka nie działa w jego firmie - wyboru dokonuje w porozumieniu z reprezentacją pracowników wybraną w trybie przyjętym u tego pracodawcy.

Tak. Pracownik może w dowolnym momencie skorzystać ze zgromadzonych w PPK oszczędności, dokonując zwrotu środków zgromadzonych na rachunku PPK lub dokonując wypłaty środków w tzw. szczególnych sytuacjach życiowych. Składając wniosek o zwrot środków, uczestnik otrzyma zgromadzone przez siebie oszczędności, pomniejszone o:

• - podatek od zysków kapitałowych,

• - 30% środków pochodzących z wpłat pracodawcy - pobrane 30% przekazane zostanie na rzecz uczestnika PPK do ZUS i zaewidencjonowane na jego koncie ubezpieczonego jako jego składka na ubezpieczenie emerytalne należna za miesiąc, w którym kwota ta została przekazana,

• - środki pochodzące z dopłat od państwa.

Wypłata środków w tzw. szczególnych sytuacjach życiowych dotyczy wypłaty w przypadku:

• - poważnej choroby uczestnika, jego małżonka lub dziecka (do 25% środków, bez obowiązku zwrotu),

• - pokrycia wkładu własnego w związku z zaciągnięciem kredytu na budowę domu lub zakup mieszkania, ale tylko dla uczestników przed 45. rokiem życia (do 100% środków z obowiązkiem zwrotu w ciągu maksymalnie 15 lat).

Nadzór nad instytucjami finansowymi prowadzącymi rachunki uczestników PPK i inwestującymi zgromadzone na nich środki sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego. Instytucje te, aby mogły zostać dopuszczone do zarządzania środkami gromadzonymi w PPK musiały spełnić szereg określonych ustawowo wymogów, w tym posiadać odpowiednie doświadczenie i spełniać wymogi kapitałowe. 
Dodatkowym czynnikiem zwiększającym bezpieczeństwo inwestycji w PPK jest to, że oszczędności uczestnika PPK są lokowane w fundusze zdefiniowanej daty, których polityka inwestycyjna, aby ograniczyć poziom ryzyka inwestycyjnego dostosowana jest do wieku uczestnika. Oznacza to, że w miarę zbliżania się uczestnika PPK do 60. roku życia udział inwestycji w udziałowe instrumenty finansowe (np. akcje) będzie malał na korzyść bezpieczniejszych instrumentów dłużnych (np. obligacji skarbowych).

Tak. Pracodawca może ustalić wysokość wpłaty dodatkowej w różnej wysokości dla poszczególnych grup pracowników. Jednakże zróżnicowanie wysokości procentowej wpłat dodatkowych będzie możliwe wyłącznie z uwzględnieniem długości okresu zatrudnienia w danym podmiocie albo jeśli wynikać to będzie z treści obowiązującego regulaminu wynagrodzeń, czy układu zbiorowego pracy. 

Oczywiście, że tak, ponieważ nie mają one ze sobą nic wspólnego. Ustawa o PPK nie jest reformą systemu emerytalnego i nie ma żadnego związku z OFE.

Pracownicze Plany Kapitałowe można wpisać w całość dotychczasowego systemu jako kolejny prywatny III filarowy produkt oszczędnościowy. Oszczędności zebrane na indywidualnym koncie pracownika są jego własnością, mogą być w każdej chwili wypłacone i podlegają dziedziczeniu.

Tak. Wpłatę powitalną (250 zł) otrzymają pracownicy, którzy przez co najmniej 3 pełne miesiące kalendarzowe będą uczestnikami PPK i za co najmniej 3 miesiące dokonają wpłat podstawowych. Dopłatę roczną (240 zł) otrzymają natomiast uczestnicy PPK, których wpłaty podstawowe i dodatkowe (finansowane przez nich samych i przez pracodawcę) w danym roku wyniosą co najmniej 3,5% 6-krotności minimalnego wynagrodzenia w roku, za który dopłata jest należna. Uczestnicy, których wpłaty podstawowe są niższe niż 2% (osoby o niższych dochodach), muszą zgromadzić co najmniej 25% powyższej kwoty.
Należy jednak pamiętać, że dopłata roczna nie przysługuje jeśli: 

• · pracodawca nie odprowadza wpłat do PPK za pracownika ze względu na jego uczestnictwo w PPE (art. 13 ust. 2 ustawy o PPK), 

• · uczestnik PPK w którymkolwiek miesiącu, w którym wysokość wpłat podstawowych finansowanych przez niego wynosiła mniej niż 2% jego wynagrodzenia, osiągał łączne miesięczne wynagrodzenie ze wszystkich źródeł przekraczające kwotę odpowiadającą 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia (art. 32 ust. 5 ustawy o PPK), 

• · uczestnik PPK po ukończeniu 60. roku życia rozpoczął dokonywanie wypłat środków zgromadzonych na jego rachunku PPK (art. 97 ust. 3 ustawy o PPK).
   

Tak, ale pod pewnymi warunkami. Pracownik może obniżyć wpłatę podstawową (która standardowo wynosi 2% wynagrodzenia) tylko wówczas, gdy jego łączne wynagrodzenie osiągane z różnych źródeł w danym miesiącu nie przekracza kwoty odpowiadającej 1,2 krotności minimalnego wynagrodzenia. W takiej sytuacji wpłata podstawowa może zostać obniżona do 0,5% wynagrodzenia, tzn. może być niższa niż 2%, ale nie niższa niż 0,5% wynagrodzenia.
Uczestnik PPK może też w dowolnym momencie zdecydować o zmianie wysokości dobrowolnej wpłaty dodatkowej, która zgodnie z ustawą o PPK może wynosić do 2% jego wynagrodzenia. Wystarczy, że złoży pracodawcy deklarację w tej sprawie. 
 

Tak. Wpłaty, które w ramach PPK finansuje pracodawca, stanowią w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód uczestnika PPK podlegający opodatkowaniu. Pracodawca potrąci stosowny podatek z wynagrodzenia pracownika albo przychód pracownika z tego tytułu doliczy do przychodu ze stosunku pracy wykazywanego w informacji PIT-11 za rok, w którym pracownik otrzymał ten przychód.

Po śmierci uczestnika PPK (bez względu na jego wiek) zgromadzone w PPK środki podlegają wypłacie transferowej do PPK, IKE lub PPE osoby uprawnionej lub podlegają wypłacie w formie pieniężnej. Uczestnik może wskazać osobę uprawnioną do jego środków, a jeśli tego nie zrobi, środki otrzyma jego spadkobierca (dziedziczenie na zasadach ogólnych).
Wskazanie osób uprawnionych przez uczestnika PPK nie oznacza jednak, że całość zgromadzonych przez niego oszczędności musi do nich trafić. Należy bowiem pamiętać, że jeśli w chwili śmierci uczestnik PPK pozostawał w związku małżeńskim, niezależnie od tego ilu uprawnionych wskazał połowa zgromadzonych przez niego oszczędności na rachunku PPK (w zakresie, w jakim stanowiły one przedmiot małżeńskiej wspólności majątkowej) trafi do jego małżonka. Dopiero pozostała ich część przekazana będzie osobom uprawnionym, a gdyby ich nie było spadkobiercom na zasadach ogólnych. Oznacza to, że jeżeli w chwili śmierci uczestnik PPK pozostawał w związku małżeńskim, instytucja finansowa dokona wypłaty transferowej połowy środków zgromadzonych na rachunku PPK zmarłego uczestnika PPK na rachunek PPK, IKE lub PPE jego małżonka (w zakresie, w jakim środki te stanowiły przedmiot małżeńskiej wspólności majątkowej) albo na jego wniosek wypłaci mu te środki w formie pieniężnej.
Uwaga: Osiągnięcie wieku emerytalnego nie ma związku z możliwością wypłaty środków z PPK czy to przez uczestnika czy osobę uprawnioną. Uczestnik PPK może dokonać wypłaty środków z PPK już po ukończeniu 60 r.ż. bez względu na status aktywności zawodowej i płeć.

Nie. Taką informację uczestnik PPK powinien otrzymać od instytucji finansowej zarządzającej jego rachunkiem. Zgodnie z przepisami ustawy o PPK instytucja finansowa jest zobowiązana w terminie do ostatniego dnia lutego każdego roku przekazywać każdemu uczestnikowi PPK, w postaci elektronicznej (albo na wniosek uczestnika w postaci papierowej), roczną informację o wysokości środków zgromadzonych na jego rachunku PPK, o wysokości wpłat dokonanych na ten rachunek w poprzednim roku kalendarzowym oraz o innych zrealizowanych na nim w tym czasie transakcjach.

Nie. Uczestnik PPK może wskazać jako osobę uprawnioną wyłącznie osobę fizyczną. W myśl art. 21 ust. 1 ustawy o PPK uczestnik PPK może wskazać, w formie pisemnej, wybranej instytucji finansowej imiennie jedną osobę lub więcej osób, które jako osoby uprawnione mają po jego śmierci otrzymać, zgodnie z przepisami rozdziału 13, środki zgromadzone na jego rachunku PPK. Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 17 ustawy o PPK przez osobę uprawnioną należy rozumieć osobę fizyczną wskazaną przez uczestnika PPK, osobę, o której mowa w art. 832 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r. poz.1145), lub spadkobiercę uczestnika PPK, który na zasadach określonych w ustawie, w przypadku śmierci uczestnika PPK otrzyma środki zgromadzone na jego rachunku PPK.

Co do zasady osoba zatrudniona, która nie zrezygnuje z oszczędzania w PPK, zostanie przypisana do funduszu zdefiniowanej daty właściwego dla jej wieku. Polityka inwestycyjna funduszy w ramach PPK będzie zmieniać się automatycznie w taki sposób, by w miarę zbliżania się do docelowego wieku (60 rok życia) ryzyko inwestycyjne malało. Uczestnik PPK nie będzie miał wpływu na politykę inwestycyjną funduszu zdefiniowanej daty. Jednak poprzez skorzystanie z mechanizmu konwersji lub zamiany uczestnik PPK może wielokrotnie zmieniać fundusz zdefiniowanej daty, a jedynym ograniczeniem korzystania z tej możliwości jest treść art. 45 ust. 3 ustawy o PPK wprowadzający zasadę, że realizacja w danym roku kalendarzowym tylko dwóch konwersji lub zamian będzie bezpłatna. Korzystając zatem z mechanizmu konwersji lub zamiany jednostek uczestnictwa, uczestnik może ulokować wszystkie środki zgromadzone w PPK w funduszach innych, niż te zdefiniowane dla jego wieku, ale zgodnych z jego oczekiwaniami inwestycyjnymi oraz akceptowanym przez niego ryzykiem.
Dodatkowo ustawa o PPK umożliwia określenie podziału wpłat do PPK do kilku funduszy zdefiniowanej daty. Zmiana funduszu zdefiniowanej daty jest możliwa dopiero po podpisaniu przez podmiot zatrudniający umowy o prowadzenie PPK w imieniu danej osoby zatrudnionej.

Zgodnie z art. 77 ust.3 pkt 4 ustawy o PPK, do zadań Portalu PPK należeć będzie informowanie uczestników PPK, po weryfikacji ich tożsamości, o wartości środków zgromadzonych na ich rachunkach PPK. Taka funkcjonalność zostanie uruchomiona najpóźniej do 3 lat od wejścia w życie ustawy o PPK. Niezależnie od tego o stanie swojego rachunku uczestnik będzie informowany przez instytucje finansowe prowadzące PPK.

Zgodnie z art. 49 ust.1 ustawy o PPK instytucja zarządzająca PPK może pobierać wynagrodzenie za zarządzanie funduszem inwestycyjnym, funduszem emerytalnym lub subfunduszem, będącym funduszem zdefiniowanej daty, w wysokości nie większej niż 0,5% wartości aktywów netto w skali roku. Wartość aktywów netto funduszu ustala się pomniejszając wartość aktywów funduszu (a więc mówiąc potocznie wartość wpłaconego kapitału łącznie z wypracowanym zyskiem, oczywiście jeśli taki jest) o jego zobowiązania np. ponoszone przez niego koszty.  
Wynagrodzenie to jest obliczane na każdy dzień wyceny i jest płatne na rzecz towarzystwa funduszy inwestycyjnych, PTE, pracowniczego towarzystwa emerytalnego, lub jest pobierane przez zakład ubezpieczeń, do 15 dnia roboczego po zakończeniu miesiąca, za który wynagrodzenie jest należne.
Ponadto instytucja finansowa będzie uprawniona do pobrania wynagrodzenia za osiągnięty wynik (tzw. success fee) maksymalnie 0,1% wartości aktywów netto funduszu w skali roku, ale tylko w przypadku osiągnięcia dobrych wyników inwestycyjnych przekraczających stopę referencyjną określoną przez Ministra Finansów. Aby instytucja mogła pobrać to dodatkowe wynagrodzenie stopa zwrotu musi nie tylko przekraczać stopę referencyjną, ale wynik uzyskany przez fundusz nie może być niższy niż 75% najwyższych stóp zwrotu funduszy tej samej zdefiniowanej daty. Wynagrodzenie to nie będzie mogło być pobrane aż do końca roku kalendarzowego, w którym upływa termin 2 lat od dnia utworzenia funduszu inwestycyjnego, funduszu emerytalnego lub subfunduszu. Wynagrodzenie za osiągnięty wynik jest obliczane na każdy dzień wyceny i jest płatne na rzecz towarzystwa funduszy inwestycyjnych, PTE, pracowniczego towarzystwa emerytalnego lub pobierane przez zakład ubezpieczeń, do 15 dnia roboczego po zakończeniu roku.

Tak, dokonanie zwrotu środków zgromadzonych na rachunku PPK nie stanowi przeszkody do dalszego oszczędzania w tym samym PPK. Rachunek PPK, z którego dokonano zwrotu nadal jest dla uczestnika prowadzony i w razie złożenia przez tego uczestnika deklaracji rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK wpłaty wznawiane są co 4 lata.

Chodzi o zryczałtowany podatek dochodowy, czyli inaczej tzw. podatek Belki. Potwierdza to art. 30a ust.1 pkt 11d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku od osób fizycznych (tj. Dz.U. z 2019 r. poz.1387 z późn.zm.), zgodnie z którym 19% zryczałtowany podatek dochodowy pobiera się od dochodu uczestnika pracowniczego planu kapitałowego uzyskanego z tytułu zwrotu zgromadzonych środków dokonanego na podstawie art. 105 ustawy o pracowniczych planach kapitałowych.

Nie.  W myśl ustawy o PPK uczestnik PPK, który nie ukończył 45 lat, może wnioskować o wypłatę do 100% środków z obowiązkiem zwrotu w celu pokrycia wkładu własnego w związku z zaciągnięciem kredytu na budowę/przebudowę budynku mieszkalnego lub zakup mieszkania czy gruntu. Jednak wypłaty tej uczestnik PPK może dokonać tylko na sfinansowanie jednej inwestycji. Nawet w sytuacji, gdy ma kilka rachunków PPK.

W opisanej sytuacji uczestnik PPK będzie miał w tej samej instytucji dwa różne rachunki zasilane przez różne podmioty zatrudniające.

Tak, dyspozycja wypłaty transferowej w związku ze zmianą zatrudnienia dotyczy środków zgromadzonych na rachunku w momencie składania tej dyspozycji, a nie dotyczy przyszłych wpłat na ten rachunek.

Jeśli pracodawca naliczył i pobrał od wynagrodzenia wypłaconego uczestnikowi wpłaty do PPK, a przed przekazaniem ich do instytucji finansowej uczestnik PPK zmarł, pracodawca powinien przekazać te wpłaty do instytucji finansowej (środki zgromadzone na rachunku uczestnika PPK podlegają dziedziczeniu). Jeśli jednak wynagrodzenie uczestnika PPK zostanie wypłacone członkom jego rodziny na podstawie art. 631 kodeksu pracy należy przyjąć, że wynagrodzenie to nie stanowi przychodu ze stosunku pracy, a zatem nie należy od niego naliczać wpłat do PPK.

Dokonanie zwrotu/wypłaty transferowej środków zgromadzonych na rachunku PPK nie skutkuje zamknięciem rachunku dla uczestnika ani zakończeniem oszczędzania (o ile osoba zatrudniona nie złożyła deklaracji rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK).

Zasady wypłaty środków oraz to, kiedy od wypracowanych przez nie zysków pobierany jest podatek od zysków kapitałowych wynikają z przepisów ustawy o PPK. To z jakiego powodu uczestnik PPK chce wypłacić zgromadzone środki (dokonać zwrotu) z rachunku PPK co do zasady nie ma znaczenia. Zmiana miejsca wykonywania pracy (wyjazd do innego kraju) nie uprawnia uczestnika PPK do zwrotu zgromadzonych środków bez przewidzianych w ustawie (art. 105 ustawy o PPK) konsekwencji.

Informację na temat przekazanych na rachunek uczestnika PPK wpłat oraz o innych transakcjach zrealizowanych na tym rachunku, uczestnik otrzymywać będzie do końca lutego każdego roku od instytucji finansowej, w której jest prowadzony jego rachunek PPK.

Takie informacje powinny zostać przekazane uczestnikowi PPK przez wybraną instytucję finansową.  Zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy o PPK instytucja finansowa przekazuje uczestnikowi PPK po zawarciu umowy o prowadzenie PPK informacje o warunkach uczestnictwa w tym programie. Należy przy tym pamiętać, że uczestnik PPK, osoba zatrudniona i każda zainteresowana osoba może zwrócić się do Portalu PPK (www.mojeppk.pl) z prośbą o informację w zakresie warunków i uprawnień wynikających z uczestnictwa w PPK.

Ustawa nie określa w jakiej formie powinien zostać złożony wniosek o zawarcie umowy o prowadzenie PPK, składany przez osoby, które ukończyły 55 lat, ale nie ukończyły 70 lat. Oznacza to, że oświadczenie woli w tym zakresie może zostać złożone w każdy dowolnie wybrany przez osobę zatrudnioną sposób.

Nie, nie ma takiej możliwości. Złożona przez osobę zatrudnioną deklaracja rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK dotyczy wszystkich stosunków prawnych łączących osobę zatrudnioną z danym podmiotem zatrudniającym.

W przypadku złożenia przez uczestnika wniosku o zwrot środków (wycofanie zgromadzonych oszczędności przed 60 rokiem życia) instytucja finansowa dokonuje potrącenia 30% środków pochodzących z wpłat finansowanych przez podmiot zatrudniający i przekazuje je na rachunek wskazany przez ZUS. Informacja o tej kwocie jest ewidencjonowana na koncie uczestnika PPK w ZUS jako jego składka na ubezpieczenie emerytalne należna za miesiąc, w którym kwota ta została przekazana do ZUS.
Środki pochodzące z dopłat od państwa są zwracane w całości do Funduszu Pracy.
Uczestnik otrzymuje natomiast:

• •    70% środków pochodzących z wpłat finansowanych przez podmiot zatrudniający, po uprzednim pomniejszeniu o należną kwotę podatku od zysków kapitałowych;
• •    100% środków pochodzących z wpłat finansowanych przez niego, po uprzednim pomniejszeniu o należną kwotę podatku od zysków kapitałowych.
   

Deklaracja wpłaty dodatkowej finansowanej przez uczestnika PPK obowiązuje od dnia jej złożenia. To oznacza, że wpłatę dodatkową należy naliczyć od pierwszego wynagrodzenia wypłaconego uczestnikowi PPK po złożeniu tej deklaracji.

Tak. Żaden przepis nie ogranicza uprawnień do oszczędzania w PPK osób, które ukończyły 70. rok życia w trakcie oszczędzania. Oznacza to, że ukończenie wskazanego wieku nie oznacza konieczności „wypisania” z programu takiej osoby.

Nie. Za dany rok kalendarzowy uczestnik PPK może nabyć prawo tylko do jednej dopłaty rocznej, niezależnie od liczby prowadzonych dla niego rachunków PPK. Jeżeli uczestnik PPK jest stroną więcej niż jednej umowy o prowadzenie PPK, dopłata roczna podlega zewidencjonowaniu na rachunku PPK prowadzonym na podstawie umowy o prowadzenie PPK, która została zawarta w jego imieniu i na jego rzecz najpóźniej.
Jeżeli tego samego dnia zawarto w imieniu uczestnika PPK i na jego rzecz więcej niż jedną umowę o prowadzenie PPK, dopłatę ewidencjonuje się na rachunku PPK, na którym wartość zgromadzonych środków jest większa.

Zgodnie z treścią art. 27 ust. 7 ustawy o PPK zmieniona wysokość wpłaty dodatkowej obowiązuje od miesiąca następującego po miesiącu, w którym uczestnik złożył dyspozycję takiej zmiany. Jeżeli  uczestnik PPK złożył w danym miesiącu kilka deklaracji zmiany wpłaty dodatkowej to obowiązująca będzie deklaracja złożona najpóźniej, czyli ostatnia złożona.

Przedszkola, szkoły i inne placówki oświatowe będące jednostkami budżetowymi (zakładane i prowadzone przez ministrów lub jednostki samorządu terytorialnego) - jako podmioty zatrudniające wchodzące w skład sektora finansów publicznych, w rozumieniu art. 9 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych - są zobowiązane stosować przepisy ustawy o PPK od 1 stycznia 2021 r., niezależnie od tego, ilu zatrudniają pracowników.

Zgodnie z art. 137 ustawy o PPK, podmioty zatrudniające będące jednostkami wchodzącymi w skład sektora finansów publicznych powinny zawrzeć:

• • umowę o zarządzanie PPK – najpóźniej do 26 marca 2021 r.
• • umowę o prowadzenie PPK − najpóźniej do 10 kwietnia 2021 r.

Powyższe terminy na utworzenie PPK obowiązują też uczelnie publiczne (tworzone przez państwo reprezentowane przez właściwy organ władzy lub administracji publicznej), które również wchodzą w skład sektora finansów publicznych.

W celu wykonania obowiązku raportowego wobec KNF wynikającego z art. 52 ust. 3 pkt 3 lit. b ustawy o KNF instytucja finansowa przekazuje dane o liczbie uczestników PPK gromadzących środki na rachunkach PPK z uwzględnieniem liczby uczestników PPK, w stosunku do których podmiot zatrudniający nie miał obowiązku na koniec danego kwartału dokonywać wpłat podstawowych.

Przepis ten nie zobowiązuje ani nie uprawnia instytucji finansowej do przekazania informacji o przyczynach niedokonywania przez podmiot zatrudniający wpłat podstawowych do PPK. 

Uczestnik PPK jest zobowiązany niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia zaistnienia zmiany danych identyfikujących uczestnika PPK, poinformować instytucję finansową o tej zmianie.

Żaden przepis ustawy o PPK nie zobowiązuje ani nie uprawnia jednak wybranej instytucji finansowej do przekazywania zaktualizowanych danych do podmiotu zatrudniającego. 

Zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy o PPK przed zawarciem umowy o prowadzenie PPK podmiot zatrudniający może poinformować osoby zatrudnione o warunkach uczestnictwa w PPK oraz obowiązkach i uprawnieniach podmiotu zatrudniającego oraz osoby zatrudnionej związanych z uczestnictwem w PPK.