Termin na zawarcie umowy o zarządzanie PPK przez pracodawców z tzw. II i III fazy wdrożenia PPK upłynął 27 października. Opóźnienie z zawarciem umowy o zarządzanie nie pozbawia tych podmiotów uprawnienia do wyboru instytucji finansowej.

Obowiązek zawarcia umowy o zarządzanie PPK do 27 października br. miały podmioty, które zatrudniały co najmniej 50 osób zatrudnionych na 30 czerwca 2019 r. (tzw. 50+) oraz te podmioty, które zatrudniały co najmniej 20 osób zatrudnionych na 31 grudnia 2019 r. (tzw. 20+).

Polski Fundusz Rozwoju (PFR) dokona weryfikacji, które podmioty podpisały umowy. W razie ustalenia, że podmiot zatrudniający nie dopełnił obowiązku zawarcia umowy o zarządzanie PPK w ustawowym terminie, PFR wezwie ten podmiot - w formie pisemnej - do zawarcia, w ciągu 30 dni od dnia otrzymania wezwania, umowy o zarządzanie PPK z funduszem zdefiniowanej daty zarządzanym przez wyznaczoną instytucję finansową (PFR TFI SA) albo do przekazania do PFR informacji o zawarciu umowy o zarządzanie PPK z inną instytucją finansową.

Podpisanie umowy po terminie

Podmiot zatrudniający, który nie zawarł umowy o zarządzanie PPK w ustawowym terminie, nadal ma obowiązek podpisać tę umowę. Niedotrzymanie ustawowego terminu nie pozbawia go jednak uprawnienia do zawarcia umowy o zarządzanie PPK z dowolnie wybraną instytucją finansową oferującą prowadzenie i zarządzanie PPK. Wyznaczona instytucja finansowa, w przeciwieństwie do pozostałych instytucji mających prawo oferować PPK, nie może odmówić podmiotowi zatrudniającemu zawarcia umowy o zarządzanie PPK. 

Kara za uchybienie terminowi

Należy także zwrócić uwagę, że 30-dniowy termin od otrzymania wezwania PFR nie stanowi przedłużenia terminu na zawarcie umowy o zarządzanie PPK. W przypadku, gdy podmiot zatrudniający (albo osoba obowiązana do działania w imieniu tego podmiotu) nie dopełnia obowiązku zawarcia umowy o zarządzanie PPK w przewidzianym przepisami terminie, podlega karze grzywny w wysokości do 1,5% funduszu wynagrodzeń u tego podmiotu w roku obrotowym poprzedzającym popełnienie czynu zabronionego. 

(łs)